Opis zdjęcia
W latach 1769-70 w okolicach Grabu istniał obóz Konfederatów Barskich, skąd Kazimierz Pułaski dokonywał wypadów na Pilzno i Lwów. Grab stanowił oparcie dla oddziałów konfederatów barskich Pułaskiego i Zawadzkiego, których warowne obozy znajdowały się w okolicy. 13 stycznia 1770 r. w rejonie Grabu miała miejsce wielka bitwa z Rosjanami, w której konfederaci ponieśli klęskę, a Pułaski został ranny. W 1770 obóz został prawie zniszczony przez wojska rosyjskie. Resztki obózu spod Grabu przeniesiono w okolice Koniecznej i Izb. W roku 1849 przez Grab przemaszerowały jednostki wojska rosyjskiego udające się na Węgry w celu pacyfikacji powstania. W latach 1911-12 w Grabie działał o. Maksym Sandowycz, duchowny prawosławny krzewiący wiarę prawosławną oraz orientację prorosyjską wśród Łemków. W 1945 większość ludności Grabu dobrowolnie wyjechała do ZSRR, dwa lata później pozostałych mieszkańców przymusowo wysiedlono na Ziemie Odzyskane. W Grabiu znajdują się 2 cmentarze z I wojny światowej (jeden projektu Duszana Jurkiewicza). Na przełęczy nad Grabem znajduje się przejście graniczne dla ruchu lokalnego i turystycznego. Ciekawostką jest miejscowa tradycja malowania przydrożnych kapliczek na charakterystyczny niebieski kolor