sięgnęłam dzisiaj po "Szumy, zlepy, ciągi", jest tam rozdzialik pt. "Kirkut" i taki fragment: "Idziemy jedyną ścieżką, trochę zgniłą, którą się da. Nigdzie indziej się nie da. Tak zarośnięte, zawalone. Skołtunione. Coraz gęściej. W drzewa, krzaki, zieleń. We wszystko." ---

fajnie

bardzo

wciąga ta seria :))

dobre