Chi tole il canto e pene al. vago augello…
Ten, kto ptakowi lot I śpiew I pierze,
Kwiatom ich długi lisc i barwy czyste,
Trawie zielony mrok i zapach wszystek,
I łąkom trawy i kwiaty odbierze,
I niebu gwiazdy, słonce, zorze świeże,
I jeleniowi rogi gałęziste,
Samą zagasi miłość on zaiste
W sercu szlachetnym, i żar żywy w wierze.
Bo bez miłości serce się przemienia
W dom bez nadziei i drzewo bez liści,
W rzekę bez fal i źródło bez strumienia.
Z wszelkiego smutku miłość duszę czyści;
Jak wiele w świecie całym zachwycenia,
To zakochani wiedzą i artyści.
Matteo Maria Boiardo
bdb :)
znakomite
bajka !! NIEDOCENIONE!!!
lubiem motylki.
ja nie podzielam zdania przedmówców. pewnie się narażam, ale te wisiorki i spódniczka na nie. masz dużo lepsze w swoim pf.
bardzo fajne... super..
Chi tole il canto e pene al. vago augello… Ten, kto ptakowi lot I śpiew I pierze, Kwiatom ich długi lisc i barwy czyste, Trawie zielony mrok i zapach wszystek, I łąkom trawy i kwiaty odbierze, I niebu gwiazdy, słonce, zorze świeże, I jeleniowi rogi gałęziste, Samą zagasi miłość on zaiste W sercu szlachetnym, i żar żywy w wierze. Bo bez miłości serce się przemienia W dom bez nadziei i drzewo bez liści, W rzekę bez fal i źródło bez strumienia. Z wszelkiego smutku miłość duszę czyści; Jak wiele w świecie całym zachwycenia, To zakochani wiedzą i artyści. Matteo Maria Boiardo
fajne z pomysłem