ładne

CXXIII Ja w szrankach stanę na koniu i zbrojny Mieczem czy w kopię, bądź piką czy kuszą. Znając mię, w sercach ci trwogę swych duszą; Kto na mnie stawi o swój grosz spokojny. Albo też w pole ruszę całkiem boso, Dłoni swych siłę mając za oręże; Jeszczem nie poznał kogo nie zwyciężę; Tylko kto stanie, druhowie go niosą. Jeśli mam szkodę, prawie zawsze małą Czy to przed ciosem tarcza mnie ochroni, Czy tylko siłą walcząc gołych dłoni. Raz jednak, w kwietniu przed wieloma laty Jeden mię tylko celną dosięgł strzałą Chłopczyna łukiem zbrojny i skrzydlaty. Marcus de Reocena

Podoba mi się..tylko ja dał bym trochę mniej światła:) Pozdrawiam