Zbigniew Woźniak [2010-03-11 23:50:43: wiesz, etat fotoreportera w "Na przełaj" dostałem latem 1976 roku. Przez tyle lat coś się uzbierało. Teraz mam trochę czasu, żeby to skanować, nigdy wcześniej nie było. Jeśli chodzi o to zdjęcie to epilog znajdziesz tutaj: http://plfoto.com/zdjecie,reporterskie,w-20-lat-pozniej,1788712.html Dokładnie w 20 lat później, 28 lutego 2009 roku zrobiłem ostatnie zdjęcie Stanisławowi. Był to dzień Jego pogrzebu. Dziwny zbieg okoliczności. Pozdrawiam

liść przyziemny [2009-03-03 22:15:14: Flektogon 4/50 daje stosunkowo sporą głębię już na pełnym otworze. Podejrzewam, że przysłona była 4 lub co najwyżej 5,6, a czas to prawdopodobnie 1/8 - światła nie było tak wiele - prawie wszystkie zdjęcia dla bezpieczeństwa doświetlałem lampą ze światem o sufit lub ścianę. To zrobiłem dla siebie, wiedząc, że na druk (offsetowy, gazetowy papier) nie ma będzie miała raczej szans. Pozdrawiam

corundum [2009-02-27 12:26:54]: odkładaliśmy zrobienie tego portretu na lepszą pogodę. Tak to już jest z reportażem, że opowiadając o życiu, czasem napotyka i śmierć. kankai [2009-02-27 12:28:58]: taaaaak, i jeszcze może nawet, jeśli rodzina wykupi taką usługę w administracji cmentarza, smsem zapalą świeczkę autorowi, tak jak dziś już można smsem odpalić wawelskiego smoka :) Pozdrawiam

Jak wiecie z innych zdjęć - po dwudziestu latach wróciłem do tematu. W planach miałem też portret Ojca z synem - kontynuatorem tradycji rodzinnej. Niestety, tego portretu już nie zrobię. Dziś w nocy otrzymałem maila: Dnia 26.02.2009 przeżywszy 86 lat zmarł Stanisław Bziukiewicz Wystawienie ciała w Domu Pogrzebowym ul. Kujawska 13 w Ostrołęce. Wyprowadzenie odbędzie się dnia 28.02.2009 r. o godz 14.00 Nabożeństwo Żałobne Odprawione zostanie w Kościele p.w.Św. Antoniego (Klasztor) w Ostrołęce Dnia 28.02.2009r. o godz. 14.20 Po nabożeństwie żałobnym trumna z ciałem zostanie pochowana na cmentarzu miejskim w Ostrołęce Pogrążona w smutku i żałobie: Rodzina

Bartosz Wojciechowski [2009-02-20 12:55:35]: może i racja, na cyfrze pewnie by, spróbował, ale P-six, to, Panie, 12 klatek tylko, nie ma czym szastać. Tak, jak widzisz po układzie światła na plecach p. Stanisława, są dwa okna. Tak jak stałem było najbezpieczniej i chyba najciekawiej - przesunięcie w prawo, mogło dać flarę z tego drugiego okna - w aparacie najpewniej zapięty Flektogo 4/50 - i to jeszcze bez MC. On śza światłem z kontry nie przepada

Malczer [2009-02-20 13:16:27]: toż Kurpie to ziemia miodu (z barci) z bursztynu. Bursztyn na Kurpiach się kopało, obecnie wypłukuje przy użyciu motopomp. Do dzisiaj zachowały się resztki Puszczy Zielonej, kiedyś las musiał być większy. Drzewa zetlały, ale bursztyn pozostał. Jeśli go kopać, występuje w postaci złóż - natrafiasz na początek, a później, przez metr-kilka-kilkanaście, natykasz się na ziemię z grudkami bursztynowymi. Ich kolor zależył od rodzaju gruntu, najrzadsze są siwe (torfy) i zielonkawe. W swoim czasie obowiązkowym elementem posagu kurpsioskiej panny były bursztynowe korale. A panowie lubili używać cybuchów bursztynowych. Myślistwo, bartnictwo, bursztyniarstwo, wikliniarstwo, to były główne zajęcia kurpsioskiego ludu. Dla ulżenia ciężkiej doli, lud ten opanował także kunszt destylacji, kultywowany do dziś. Mam nadzieję, że niebawem zdarzy się okazja degustacyjna. :) Pozdrawiam

Hej, bardzo się cieszę, że się Wam spodobało :). Jak widzicie, obecnie wracam do tematu sprzed niemal dokładnie dwudziestu lat. Wtedy zrobiłem dwa i pół filmu P-sixem. Miały to być ilustracje do tekstu, druk offsetowy, papier marny. Większość zdjęć robiłem bijąc lampą (Metz 45 CT) o sufit, dwa czy trzy - dla bezpieczeństwa - wręcz świecąc na wprost. A dwie klatki zrobiłem dla siebie, z urzeczenia chwilą, gestem, światłem. Nigdy przedtem nie były publikowane. To jedna z tych dwóch - po latach się przydała. Z czego może płynąć wniosek, że warto jest robić zdjęcia, o których w danej chwili wiemy, że do niczego się nie przydadzą - z takich, czy innych powodów. Pozdrawiam :)