XLIV
Gdyby zmieniło się w myśl ciężkie ciało,
Nie zatrzymałaby mnie wroga przestrzeń;
Na przekór dali pomknąć by się dało
Z tych stron dalekich do miejsca, gdzie jesteś.
Mniejsza więc o to, czy ma stopa kroczy
Z dala od ciebie po świata krawędzi;
Dość rzec, gdzie jesteś, a myśl moja skoczy;
Oto nad ziemią i morzami pędzi.
Lecz myśl, że myślą nie jestem, mnie gnębi;
Mógłbym przeskoczyć niezmierzone mile;
A że zbyt wiele jest lądów i głębi,
Czas trwonię, płaczę i mam z tego tyle,
Że te żywioły powolne mi dają
Łzy ciężkie, które na ziemię spadają.
Wiliam Szekspir
bardzo!
bardzo ładne, delikatne... :)
Bardzo ladne zdjecie!
XLIV Gdyby zmieniło się w myśl ciężkie ciało, Nie zatrzymałaby mnie wroga przestrzeń; Na przekór dali pomknąć by się dało Z tych stron dalekich do miejsca, gdzie jesteś. Mniejsza więc o to, czy ma stopa kroczy Z dala od ciebie po świata krawędzi; Dość rzec, gdzie jesteś, a myśl moja skoczy; Oto nad ziemią i morzami pędzi. Lecz myśl, że myślą nie jestem, mnie gnębi; Mógłbym przeskoczyć niezmierzone mile; A że zbyt wiele jest lądów i głębi, Czas trwonię, płaczę i mam z tego tyle, Że te żywioły powolne mi dają Łzy ciężkie, które na ziemię spadają. Wiliam Szekspir
piękne.......
wspaniałe wykonanie
++++
niesamowicie uchwycona chwila
urocze
zwiewnie tak
yummy!
mniam....
pod wrażeniem
Głęboko w porządku ;-)
urocze i bardzo miłe w odbiorze!
wyborne jest
przyjemne w odbiorze...