[...] / gdzie jedyne piękno jest: na zgniłych domkach jakaś, proszę pani, wieczorna, ta tak zwana,/ ach, poświata,/ I wszystko to na tle zupełnej nędzy/ W smrodzie u gospodyni jakiejś potwornej wprost jędzy,/ W ciągłej niepogodzie, co lepsza jest od słońca,/ Bo wtedy wszystko zda się bliskim już, ach, końca -/ Tak sobie wyobrażam Kielce, symbol, jako szczyt ohydy,/ I jako jakieś Paramount najgorszej małomiasteczkowej brzydy / [....]

świetlne kwiaty odbić [szkoda, ze takie małe]

fajne

No jak na Hiszpanię to wygląda to mało hiszpańsko, wręcz powiedziałabym, że polsko wygląda