XXXIV
Że w gwiazdach los nasz został zapisany,
Przeto na marne, widać, wszelkie znoje,
Na marne moje wiersze, czy łzy moje,
Nie mą tyś panią, choć jam twym poddanym…
Gdyby mógł wersy przestawić Mag jaki
W Wielkim Tworzenia Dziele świata tego,
Niechże mój wers postawi obok twego.
W zamian niech weźmie dobytek wszelaki…
Jeżeli władzy brak jego osobie,
Aby poprawki w ludzkie losy wnosić,
O co innego pragnąłbym go prosić:
Aby wspomnienie mi zabrał o tobie.
Bo mi wspominek goryczą smakuje.
Ilem jej napił, tego nie zrachuję.
Marcus de Reocena
podoba sie
dzięki.
niezłe!
pięknie pozdrawiam!
Komentarz niewiele mi mówi...
XXXIV Że w gwiazdach los nasz został zapisany, Przeto na marne, widać, wszelkie znoje, Na marne moje wiersze, czy łzy moje, Nie mą tyś panią, choć jam twym poddanym… Gdyby mógł wersy przestawić Mag jaki W Wielkim Tworzenia Dziele świata tego, Niechże mój wers postawi obok twego. W zamian niech weźmie dobytek wszelaki… Jeżeli władzy brak jego osobie, Aby poprawki w ludzkie losy wnosić, O co innego pragnąłbym go prosić: Aby wspomnienie mi zabrał o tobie. Bo mi wspominek goryczą smakuje. Ilem jej napił, tego nie zrachuję. Marcus de Reocena