Opis zdjęcia

Dawna łemkowska cerkiew greckokatolicka, obecnie kościół filialny parafii rzymskokatolickiej w Uściu Gorlickim, do 1945 r. w Uściu Ruskim. Cerkiew wybudowana w drugiej połowie XVII wieku, zaliczana do przykładów architektury zachodniołemkowskiej, należy do typu cerkwi północno - zachodniego. Zalicza się do perełek architektury drewnianej. Smukła, wysoka bryła świątyni zdaje się potwierdzać opinię o oryginalności wiejskiego budownictwa i dużym zaawansowaniu artystycznym bezimiennych architektów. Uwagę od razu zwraca konsekwentnie stosowana zasada trójpodziału. Budowla ma trzy wyraźne, stopniowo narastające części - najniższe prezbiterium, krótką nawę z dwoma bocznymi oknami, wreszcie dominującą, choć wyważoną wieżę. Wieża ta, o konstrukcji słupowo - ramowej, ma charakterystycznie pochylone ściany i bardzo ładną izbicę. Trójpodziałowi planu odpowiadają trzy kolejne dachy namiotowe, o wymyślnych, łamanych formach, zwieńczone wyraźnie inspirowanymi architekturą barokową kopułami o ślepych wieżyczkach. Ściany mają konstrukcję zrębową, dachy pokryto gontem. Przy prezbiterium znajduje się zakrystia. Przestrzeń cerkwi otacza charakterystyczne niewysokie ogrodzenie z poziomo umieszczonych bali, osłoniętych daszkiem. Wewnątrz zachowało się kompletne wyposażenie cerkiewne z XVIII i XIX wieku. Wieś początkowo lokowana na prawie magdeburskim, a w 1528 r. nadano jej prawo wołoskie. W ramach niesławnej akcji "Wisła" większość mieszkańców została wysiedlona do ówczesnego ZSRR i na tzw. Ziemie Odzyskane. Jak się dowiedziałem kiedyś w Gładyszowie, niektórzy wracają.