mvax: Sądzę, że Olympus C7070, C5060 lub te okolice są warte uwagi, O ile wiem sporo ludzi robi też zdjęcia Canonem G6 czy G9 (nie pamiętam, miesza mi się). Sam zaczynałem od Olympusa C8080, ale obodowa do niego jest większa, poza tym irytował mnie jego powolny AF...

droplet: tu nie tyle chodziło o to żeby go dotknąć, tylko się przed nim bronić ;) Gdybym miam coś przewiko temu, to bym powiedział, że ten gość był mocno natrętny ;)

Jak Fiona słusznie zauważyła z logiki pała. Pomyliłem się. Powinno być: "W opisie podałem, że stosowałem 2x Ikelite DS-125 - chodzi właśnie o lampy podwodne i szeroki kąt 16mm z bliskiej odległości, czyli metoda druga." (a nie metoda pierwsza).

vmax: Sens stosowania filtra ocieplającego pod wodą jest taki, że ponieważ woda absorbuje w pierwszej kolejności czerwoną część widma (długie fale), powstaje na zdjęciu niedobór czerwonego, przy jednoczsnej dominancie niebieskiej. Aby to skorygować można zrobić dwie rzeczy: założyć filtr ocieplający (jak zauważyłeś), lub zrobić zdjęcie tak, aby źródło światła by ło możliwie blisko obiektu, a obiektyw możliwie blisko aparatu (żeby ograniczyć drogę jaką światło musi pokonać pod wodą. W opisie podałem, że stosowałem 2x Ikelite DS-125 - chodzi właśnie o lampy podwodne i szeroki kąt 16mm z bliskiej odległości, czyli metoda pierwsza. Jeśli chodzi o metodę drugą: filtr o ile mi wiadomo na ogół zakłada się na port (przy obiektywie szerokokątnym, z powodu stosowania portu kopułowego filtr trzeba zakładać na obiektyw), żeby jego działanie nie było zniwelowane przez wodę. Obawiam się, że zastosowanie obu metod na raz byłoby przedobrzeniem. Teraz pytanie czy jest sens zakładać filtr na lampy; w powietrzu tak, ale w wodzie...? Czerwony, który dodamy zostanie zaabsorbowany w dużej części przez wodę. Pewnie będzie i tak lepiej, ale chyba jednak skórka za wyprawkę. Ergo: jeśli już, to albo lampy (zwłaszcza na małą odległość) albo filtr (zwłaszcza na dużą odległość i dla dużego obiektu, którego nie można doświetlić lampami z powodów technicznych). Jeśli zaś idzie o wielkość obudowy; circa sześcian o boku 30cm plus ramiona na których mocowane są lampy i pływak do wyważenia (uzyskania neutralnej pływalności) całego zestawu. Z rozłożonymi ramionami: około 80-100cm. Kawał grzmota ;) Waga circa 10kg na lądzie (w wodzie circa zero). Jeśli idzie o obsługę: nie jest może specjalnie trudna, jeśli się ma gołe ręce (np. Morze Czerwone), ale w rękawicach (w Polsce w zasadzie cały rok) jest już znacznie gorzej. Do tego wszystkiego dochodzi tzw. „task loading” – trzeba pamiętać o tym, że się znajdujemy jednak w obcym środowisku, musimy kontrolować pozycję w 3 wymiarach i to w nienaturalny sposób i do tego mamy bardzo ograniczone pole widzenia. W sumie… trzeba zacząć od tego, żeby duuuużo nurkować i dopiero jak się już przestanie myśleć o tym jak to robić, bo robi się wszystko bezwiednie, to można zacząć myśleć o zdjęciach. Czasami i wtedy jest trudno, zwłaszcza przy poważniejszych nurkowaniach, ale to już inna bajka.

No i chyba się pomyliłem, bo nie jest to zółw zielony jak podałem w opisie, lecz... żółw szylkretowy (Eretmochelys imbricata). Żółw szylkretowy jest o wiele żadszy niż żół zielony i jeszcze bardziej zagrożony wyginięciem. Polowano na niego masowo z powodu Szylkretu – masa rogowej, którą otrzymuje się z pancerzy (karapaksów) żółwi szylkretowych właśnie. Szylkret po wypolerowaniu jest przejrzysty, brązowo-żółtawy, z ciemnobrązowymi plamami (trochę podobny do bursztynu i stosowało się go w rzemiośle artystycznym np. do wyrobu oprawek okularów.