piękne kontrasty u Ciebie.

ale sielsko i poetycznie,takie strony powinny byc wszystkie zawierajace fotografie i pieknymi slowami opisane ,a nie bluznierstwami i wyzwiskami,bardzo mi sie podoba ,

CCVIII Włos jej kręty, co tyleż jest mej czci przedmiotem, Ile mi piękność jego przynosi cierpienia, Dnia pewnego, z przepaski umknąwszy więzienia, Na pierś białą zwichrzonym rozsypał się złotem. Serce me, które próżno przyzywam z powrotem, Szalone, w tej gęstwinie szukało schronienia Jak ptaszę, co igrając wśród leśnego cienia W krzewu gęstwę niebacznym zawędruje lotem. Wtem paluszki, gałązkom podobne w rozkwicie, Włos niesforny na powrót zbierają w zawicie I serce me ujęły w owe więzy płowe! Jam to widział – lecz próżno się przemówić sili Struchlały nagle język; bo w tak strasznej chwili Utraciłem oboje: i serce, i mowę! Pierre de Ronsard