LXXII
Mówią żem oszalały, bo gdy staż noc trzyma,
Przeciw wszystkim dokoła twierdzę, że dzień biały,
Że myśli me się z błotem, mówią, pomieszały
Bo chwalę ja gorąco, kiedy sroga zima.
Gdy zaś piorun tnie niebo, ja o maju prawię,
Sól tę smakując mówię, że nad miód mi słodka,
Maszt ujrzawszy okrętu, że to gałąź wiotka,
O ściernisko tnąc stopy, że stąpam po trawie.
Który rok to już mija, tegom nie jest pewien,
Odkąd nie wiem co prawdą, a co urojeniem;
Czy zali nagi chodzę, czy też pod odzieniem?
Miłość to bowiem rozum mój we mgłę spowiła.
Dawniej wszystko wiedziałem, dziś niczego nie wiem.
Tak mą zmęczyłaś duszę, odkądś się zjawiła.
Marcus de Reocena
Super...
+++
pyszny wiersz obrazem malowany ;))
;)
i to samo piszę pod tym zdjęciem.. piękne/a
no no
bardzo..
to jest po prostu piękne
ładne
Bardzo fajne.
ładnie pokazana rusałka
niezłe, aczkolwiek ja bym chyba dał dłuższy czas - lepiej by woda mogła wyjśc...
Wisłok
bardzo ładnie,+++
Gdzie jest to miejsce? :D
moim zdaniem zbyt centralnie, ale pieknie :-)
LXXII Mówią żem oszalały, bo gdy staż noc trzyma, Przeciw wszystkim dokoła twierdzę, że dzień biały, Że myśli me się z błotem, mówią, pomieszały Bo chwalę ja gorąco, kiedy sroga zima. Gdy zaś piorun tnie niebo, ja o maju prawię, Sól tę smakując mówię, że nad miód mi słodka, Maszt ujrzawszy okrętu, że to gałąź wiotka, O ściernisko tnąc stopy, że stąpam po trawie. Który rok to już mija, tegom nie jest pewien, Odkąd nie wiem co prawdą, a co urojeniem; Czy zali nagi chodzę, czy też pod odzieniem? Miłość to bowiem rozum mój we mgłę spowiła. Dawniej wszystko wiedziałem, dziś niczego nie wiem. Tak mą zmęczyłaś duszę, odkądś się zjawiła. Marcus de Reocena
Aż dostałem pragnienia... :)
nimfa wodna? :)
ciekawy pomysł:)