Sonet do panny D’Arpajon
Serce moje podjęło lot nazbyt zuchwały,
Chce namalować słonce w natchnionym zapale,
Twarz, którą utworzyła miłość doskonale,
Gdzie kwiaty wiosny kwitną w młodości swej całej;
Usta, które oddechem tchną róży omdlałej,
Wśród dwóch łuków płonących w koralowej chwale;
Półkrąg zębów zmienionych w perłowe opale
Przed pałacem, gdzie język przybytek ma stały;
Czoło, kędy wstydliwość czysta zawsze gości,
Którego gładka płyta jest tronem światłości,
Arcydzieło boskiego Arcyrzemieślnika.
Zuchwalcze, na rzecz ważysz się nad siły własne!
Blask tych lic to odbicie cudowne, przejasne
Duszy jej, która ciało jej na wskroś przenika.
Savinien de Cyrano de Bergerac
podoba mi się
fajne
Sonet do panny D’Arpajon Serce moje podjęło lot nazbyt zuchwały, Chce namalować słonce w natchnionym zapale, Twarz, którą utworzyła miłość doskonale, Gdzie kwiaty wiosny kwitną w młodości swej całej; Usta, które oddechem tchną róży omdlałej, Wśród dwóch łuków płonących w koralowej chwale; Półkrąg zębów zmienionych w perłowe opale Przed pałacem, gdzie język przybytek ma stały; Czoło, kędy wstydliwość czysta zawsze gości, Którego gładka płyta jest tronem światłości, Arcydzieło boskiego Arcyrzemieślnika. Zuchwalcze, na rzecz ważysz się nad siły własne! Blask tych lic to odbicie cudowne, przejasne Duszy jej, która ciało jej na wskroś przenika. Savinien de Cyrano de Bergerac
makowa panienka
fajny kadr
z tamara masz najlepsze
świetna fotka.
ivona m wyjela mi to z ust:-) Piekne foto
za fakusiem
bardzo fajne
super!
makowa panienka ;)
Fajny kadr, fajna kompozycja i pomysl. Zero ostrosci, nieciekawe swiatlo.
podoba mi sie