pomysłowe bardzo,

a zblizenie bedzie ?

o stary rostwoor az milo popatrzec :))

siedziała tak na krześle już strasznie dlugo. i jakby nie zmieniała pozycji, zawsze dotykała krzesła. byłoby śmiesznie siedzieć na krześle i nie dotykać go wcale. pomyślała, przyciągając nogi pod brodę. światło raziło ją, było nawet nieco zbyt jasne jak na tą pore dnia. schowala twarz za zasloną z włosów. zamknęła oczy. z parkietu przyglądało jej się, wreszcię uwolnione z obowiązku przedrzeźniania, odbicie. zaciekawione. podeszlo do drzwi i uchyliło je powoli. żeby jej tylko nie zbudzić, ja tak tylko na chwilę. napewno zdąże wrócić. pomyślało i szybko wybiegło na zewnątrz... parkiet lśnił, pusty i cichy teraz już zupełnie. :) pozdr.

lubie je :)

cóż, mówi samo za siebie, cudny nastrój, kadr też świetny, troche mi się ta ramka czarna nie podoba wkoło, bo ma inny odcień od fotki, wogóle ramki bym nie dawała

piękne