Gdy lękam się, że kiedyś przestać istnieć mogę,
Nim pióro to, co w mózgu mym kłębi się, zbierze,
Nim ksiąg stosy spiętrzone pomieszczą to drogie
Ziarno w pełni dojrzałe, jak sute spichlerze;
Gdy dostrzegam na nocy rozgwieżdżonej twarzy
Symbol wielki romansu pełnego patosu
I pomyślę, że może mnie się już nie zdarzy
Jego cień badać ręką magicznego losu;
I gdy czuję, nadobne godziny stworzenie,
Że nie zaznam już nigdy czarodziejskiej mocy
Miłości, nie zmąconej myślą i spojrzenie
Me nie padnie już nigdy na ciebie śród nocy -
Wtedy staje na brzegu świata sam, w zadumie,
Aż miłość ma ze sławą w nicość się osunie.
John Keats
dzieło sztuki...autentyczne dzieło sztuki!!!Gratuluję!!!
Gdy lękam się, że kiedyś przestać istnieć mogę, Nim pióro to, co w mózgu mym kłębi się, zbierze, Nim ksiąg stosy spiętrzone pomieszczą to drogie Ziarno w pełni dojrzałe, jak sute spichlerze; Gdy dostrzegam na nocy rozgwieżdżonej twarzy Symbol wielki romansu pełnego patosu I pomyślę, że może mnie się już nie zdarzy Jego cień badać ręką magicznego losu; I gdy czuję, nadobne godziny stworzenie, Że nie zaznam już nigdy czarodziejskiej mocy Miłości, nie zmąconej myślą i spojrzenie Me nie padnie już nigdy na ciebie śród nocy - Wtedy staje na brzegu świata sam, w zadumie, Aż miłość ma ze sławą w nicość się osunie. John Keats
pióro anioła spadajace z nieba :)A
urocze (szkoda że cyfra)
ciekawe