Pałac Staszica

mało ocen

Opis zdjęcia

Wzniesiony w latach 1820-23 w stylu klasycystycznym według projektu Toskańczyka Antonio Corazziego. Stanął w miejscu rozebranego w 1818 r. kościoła Dominikanów Obserwantów oraz jeszcze wcześniejszej (1620 r.) kaplicy moskiewskiej, w której pochowani byli zmarli w polskiej niewoli car Wasyl IV Szujski wraz z bratem Dymitrem. Pałac, ufundowany przez Stanisława Staszica, stał się siedzibą Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W 1830 r. przed gmachem odsłonięto pomnik Mikołaja Kopernika dłuta Bertela Thorvaldsena. Po upadku powstania listopadowego i rozwiązaniu Towarzystwa Przyjaciół Nauk przez cara, w pałacu mieściła się Dyrekcja Loterii, Akademia Medyko-Chirurgiczna, a od 1862 r. miejskie gimnazjum zwane ruskim. W latach 1892-93 obiekt przebudowano w stylu bizantyjsko-ruskim, wtedy też umieszczono w jego centrum prawosławną kaplicę. Podczas wojny światowej mieściły się tu niemieckie koszary. W 1924-26 r. pałac odrestaurowano w nawiązaniu do projektu Corazziego. W okresie międzywojennym był m. in. siedzibą Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, które kontynuowało działalność Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Uszkodzony w 1939 r. i zniszczony w 1944, został odbudowany w latach 1946-50 pod kierunkiem Piotra Biegańskiego. Obecnie jego mury są siedzibą reaktywowanego Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Polskiej Akademii Nauk oraz wielu innych instytucji i stowarzyszeń służących polskiej nauce.