Wojciech K. : dziękuję. Co do Zofii Rydetowej, to oczywiście znam. Była jednym z punktów odniesienia w moich pracach. Jej styl fotografowania wówczas mnie drażnił, teraz mam na to inny pogląd. Wtedy lekceważona przez część środowiska, robiła swoje i dziś jej dorobek, a nie różne eksperymenty formalne, okazał się trwałą wartością polskiej fotografii. Tak na marginesie: uczestniczyłem w dyskusjach leżących u zarania fotografii socjologicznej, więc nawet nie u jej narodzin, a u poczęcia. Miała być - w tamtych rozmowach (Maciek Osiecki, Mirek Stępniak i inni koledzy) - czymś,. co się opiera o coś innego niż ideologia, o coś tak pewnego jak nauka. To później poszło w inną zupełnie stronę, straciłem kontakt, na parę lat przestałem zajmować fotografią. Z perspektywy lat myślę, że lepiej aby reportaż opierał się o wartości niż naukę - ale został nie zrealizowany projekt fotoreportażu socjologicznego, który mam gdzieś spisany. Jego realizacja bnyłaby chyba nadal wydarzeniem - ale tzreba byłoby skrzyknąć kiludzisięciu chętnych i sprawnych ludzi z aparatami. Może kiedyś na tym forum wrócimy do tego?

Konrad: stare bardzo; ten cykl robilem miedzy 1985 a 1995 rokiem. To akurat foto to bodajże 1987 rok. Książka jest NRDowska, o dzieciach i dzieciństwie. To była ulubiona książka bohaterki zdjęcia, która ma na imię Ania i dziś jest bardzo urodziwą młodą kobietą. Wiem, bo czasami ją widuję ;) Dziękuję za miłę słowa i uznanie. Pozdrawiam serdecznie. P.S. W tym portfolio staram się mieszać współczesność z historią. Mam w tym pewien zamysł, ale musi jeszcze trochę czasu upłynąc zanim się on wyklaruje.