Kadisz (Kadysz, Kaddisz) - (hebr., etymologia aramejska: קדיש - święty). W jidysz: Kadesz. W judaizmie jedna z najważniejszych modlitw, będąca składnikiem wszelkich żydowskich modłów zbiorowych. Jest to doksologia w języku aramejskim, wysławiająca Imię Boże, wyrażająca poddanie się Jego woli oraz wzywająca rychłego nadejścia królestwa Bożego. Często mylnie nazywana modlitwą za zmarłych. Odmawianie kadiszu wymaga obecności minjanu. Łączy poszczególne części nabożeństwa a ponadto jest odmawiana przez żałobników. Z zasady, poza kadiszem żałobnika odmawia go kantor. Jego forma zrodziła się w czasach talmudycznych, a końcowa kodyfikacja nastąpiła w XVIII wieku. Początkowo był odmawiany pod koniec kazania bądź czytań, z czasem stał się jedną z głównych modlitw liturgicznych. Jego rola pogrzebowa stała się powszechna po pogromach towarzyszących krucjatom w XIII wieku. Podczas niektórych świąt (np. Rosz ha-Szana, Jom Kipur) w odmawianiu stosuje się specjalne melodie. Patrz: Wikipedia