Nuria przez siedem miesięcy zrobila ogromny postep. Nie kopie, nie gryzie nie demoluje stajni. Pasie się z wszystkimi końmi. Czasami tylko zakaszle. Bardzo lubi jak się ją czyści, nastawia się z każdej strony. Podaje wszystkie nogi. Gdy robiłam zdjęcia wśród stada, ona (mimo tylu krzywd wyrządzonych przez człowieka) przyczłapywała do mnie i z ciekawością obwąchiwała. Właścicielka Fundacji przy mnie podnosiła jej nogi, Nuria stała ze stoickim spokojem. Świetnie sobie radzi bez oczka, a konie ze stada traktują ją z należytym szacunkiem :) dzięki za zainteresowanie