Pięknie uwity, jakże się raduje
Wian, że na włosach złocistych spoczywa,
Jak kwiat przed kwiatem naprzód się wyrywa,
Aby być pierwszym, co włosy całuje!
Szczęśliwa cały dzień suknia się czuje,
Że pierś owija i wokoło spływa;
Złota plecionka, dotykiem pieściwa,
Tęsknie wzdłuż twarzy i szyi się snuje.
Lecz jest radości większej dana łaska
Wstędze o złotym brzegu, która w pasie
Miękkim uściskiem dotyka jej łona.
Otaczająca ją prosta przepaska:
"Wiecznie cię ściskać pragnę" - mówić zda się;
A cóż by moje dopiero ramiona.
Michel Angelo Buonarroti
Pięknie uwity, jakże się raduje Wian, że na włosach złocistych spoczywa, Jak kwiat przed kwiatem naprzód się wyrywa, Aby być pierwszym, co włosy całuje! Szczęśliwa cały dzień suknia się czuje, Że pierś owija i wokoło spływa; Złota plecionka, dotykiem pieściwa, Tęsknie wzdłuż twarzy i szyi się snuje. Lecz jest radości większej dana łaska Wstędze o złotym brzegu, która w pasie Miękkim uściskiem dotyka jej łona. Otaczająca ją prosta przepaska: "Wiecznie cię ściskać pragnę" - mówić zda się; A cóż by moje dopiero ramiona. Michel Angelo Buonarroti
wygląda jakby trzymała papierosa w ręce
śliczna kompozycja, w elfim stylu :)
jestem pod silnym wrażeniem Twoich prac - efemeryczne, eteryczne. pozostawiają w powietrzu delikatny zapach kwiatów.
Pięknie impresjonizm zaprzęgnięty w prerafaelickie ramy z lekką domieszka secesji :)
dobre +
:)
Bajeczne.
bardzo mi się podoba zwiewność i delikatność jaka tu panuje
Tamara?
ąłdne takie anielskie super kadr super kolory wszystko jest super :) pozdrawiam i zparaszam do mnie :)
Bardzo malarsko
ślicznie delikatnie ... pozdrawiam