:)

No nie wiem, bo ja czym innym się przejmuję. A Kruki będę pamiętać - jeśli tylko się nadarzy sposobność.

Nie do końca wiem, Maćku, co masz na myśli, a raczej - dlaczego akurat tu i teraz. Jeśli ma to jakiś związek z koszami w moim folio, to diagnoza błędna, bo mnie opinie 'najmądrzejszych' zasadniczo nie interesują :) A co do hiszp., to i tak liczy się intencyja. A filmu nie widziałam, ale mogę powiedzieć, że jednym z moich ulubionych od pierwszego obejrzenia filmów, jest La vida secreta de las palabras :) I, wbrew pozorom, film jest po angielsku, jedynie Hiszpanka reżyserka.

:)

łasicu, jakie to jest mocne zdanie. I straszne trochę. Albo straszne bardzo. (A poza tym jesteś świetny, że po hiszp. mi tu napisałeś :)

Serdecznie dziękuję - o ile naprawdę jest czego winszować.

Bynajmniej spokój.

Autorka dziękuje za komentarze.

Autorka nie miała zamysłu, autorka siedziała tam przez dwie godziny i stwierdziła, że musi zrobić zdjęcie, a potem czekała na odpowiedni moment. Przypadkiem się złożyło, że na zdjęciu jest ławka, z której się spada w stronę Browarnej. Autorka nie podała tytułu ani opisu, bo nie jest ku temu w nastroju.

A to jest jakaś prawda, którą można by poznać?

Każdy widzi, ile widzi.