Dziękuję Wam Wszystkim za komentarze i przepraszam, że dopiero teraz odpowiadam. Jeśli kogoś z Was interesowałyby takie eksperymenty, proszę, oto moja metoda (zapomniałem o tym wspomnieć w opisie): utworzyć nową warstwę przez skopiowanie, zamiast tradycyjnego ostrzenia wykorzystać funkcję Filter/Stylize/Find Edges, dobrać przezroczytstość i sposób mieszania (blending). Dwukrotne powtórzenie tej operacji, przy czym jedną z uzyskanych warstw należy lekko (o piksel, dwa) przesunąć w prawo (powinna to być warstwa bardzo silnie przezroczysta), pozwala uzyskać efekt rysunku zaostrzonym, ukośnie trzymanym ołówkiem (lekkie cieniowanie). Potem trzeba już tylko spłaszczyć warstwy i wyregulować kontrast :) To tak z pamięci. Odniesienia do menu PSa dotyczą PSE5. Co do ramki - nie zamierzam jej bronić: rozsądni ludzie nie dyskutują o gustach ;-) - tylko wyjaśnić. Nie miała być piękna, tylko naśladować zwyczajne kartonowe passepartout, na jakich kiedyś stereotypowo umieszczano grafiki. Ot, taki szaro-bury kartonik. Do kompletu rama po babci. Większość grafik jakie znajdują się u mnie w chałupie ma właśnie takowe, szarosielone, sepiowate, albp po prostu żółtawe (ze starości) tło. Pewnie jestem tym uwarunkowany :D Pozdrawiam.

To może znaczyć, że jesteś w trakcie teleportacji do świata moich dziecięcych wyobrażeń o lesie, albo... nie wiem co :) Efekt rysunku ołówkiem (cieniowanie i bardzo ostre kontury detali) są zamierzone. Kontrasty to silny żółto-zielony filtr. Grafika, o której tyle wyżej, wisi dziś u mnie i przy próbie wpatrzenia się w detale powoduje pewien oczopląs. Może o to idzie?