Opis zdjęcia
Państwo kapitalistyczne, którego ustrój jest oparty na wyzysku człowieka przez człowieka, nie dba o polepszenie warunków zdrowotnych szerokich mas pracujących, nie walczy z chorobami społecznymi, żałuje pieniędzy na szpitale i sanatoria. Nie ma tam mowy o wczasach pracowniczych czy polepszeniu higieny i bezpieczeństwa pracy. Nic dziwnego, w państwie kapitalistycznym nie życie człowieka, lecz pieniądz ma wartość. Tylko tam, gdzie obalono ustrój kapitalistyczny, możliwa jest rzetelna troska państwa o zdrowie człowieka, o jego szczęście i szczęście przyszłych pokoleń. Zasada państwowej opieki nad obywatelami jest w całej pełni realizowana w Związku Radzieckim, który daje pod tym względem niedościgniony przykład innym narodom. .. .. tu przerwa .. .. pora na czułe ujawnienie liryczne. uwaga - wchodzi emeryt z gitarą, jadziem: "Miałem ja raz dziewczynę/ z Sardynii - exSardynę/ i lato w latom spijał związku mjód/ lecz nagle przyszła jesień/ a wraz z nią cyklop w dresie/ dyplom na AWFie.. / Miał muskuł i Harleya/ i pokaźnego cheja/ dla kobit - arcyklejnot męskich cnót/ i urok na Sardynę/ nim cisnął, by w cieśninę/ jej przychylności wpełznąć niczym smród/ I tak zostałem jeden/ samotny jak Honecker/ z uczuciem skislym jak na dupsku wrzód..."