MIRÓW - gotycki zamek rycerski. Jeden z najstarszych zamków na szlaku Orlich Gniazd, zaliczany przez większość badaczy w poczet inwestycji Kazimierza Wielkiego. Po raz pierwszy zamek jest wzmiankowany dopiero w 1405 r. Wówczas należy do Koziegłowskich, a od ok. 1489 r. do Myszkowskich, stając się ich rodową siedzibą. Następnie od pół. XVII w. należy do Męcińskich. Zniszczony przez Szwedów w 1655 r., odbudowany, został jednak opuszczony w II pół. XVIII w., popadając w ruinę. Usytuowany jest w bardzo malowniczej okolicy - dookoła rozpościerają się tzw. Skały Mirowskie. Posiada charakterystyczny strzelisty i surowy gotycki kształt. Ocalała część górna zamku i fragment dolnej. Do górnej nie ma jednak dostępu ze względu na zawalenie się ścian. Można jednak wejść do zachowanych komnat zamku dolnego. Podziwiać można wspaniałe mury i wieżę. W murach zachowały się gotyckie okna i otwory strzelnicze. Zamek nie jest obrośnięty drzewami, więc widać go już z daleka. Kiedyś wjazd prowadził od strony południowej przez nie zachowany duży majdan gospodarczy. Całość otoczona był również już nieistniejącym murem obwodowym, przed którym znajdowała się fosa. Idąc 1,5 km na zachód ścieżką wzdłuż skałek dojdziemy do zamku Bobolickiego, po drodze mijając jaskinię. Zamek w Mirowie wzniesiono za czasów Kazimierza Wielkiego, choć nie figuruje w wykazie zamków zbudowanych na jego polecenie. Prawdopodobnie był tylko niewielką strażnicą wybudowana przez prywatnego fundatora. Wcześniej istniał tu drewniany gród. Wg legendy za czasów Bolesława Krzywoustego zamieszkiwał tu rycerz Mir. Pozdr ;-D.