Ano... nie widać oka... bo drugiej strony naszych dusz nie widać tak po prostu. chowamy nasze uczucia. Jedne pokazujemy, drugie zostawiamy dla siebie. uśmiechamy się sztucznie, chociaż w duchu mamy ochotę wyć, krzyczeć.. każdy ma wiele twarzy, wiele myśli.. tak po prostu, z normalnej potrzeby egzystencji, akceptacji, istnienia. Jesteśmy demoniczni, źli, twardzi.. i tak samo potulni, łagodni, pogodni.. tacy jesteśmy.. cóż zrobić.. natura nas takimi stworzyła- do wielu ról na szachownicy z tabliszką "być" zawieszonej na szyi.

nie diabeł, tylko ja;) ciekawostką jest, że robione przy pomocy łazienkowego lustra.. pozdrawiam i dzięki za odwiedziny.

... a jeżeli nie ma człowieka.. co z Ciebie za Bóg...

Jeżeli Boga nie ma, to w co wierzysz? Jeżeli w cokolwiek, co nie jest Bogiem, czym jest, jeżeli nie Bogiem o innej nazwie, w innej postaci? Nie... nie jestem ortodoksem.. wręcz przeciwnie.. o istnieniu Boga zapraszam na priv.. ale cokolwiek pozwala Ci żyć, nazwij to jak chcesz.. niech to będzie i mysl.. ale w mniemaniu niektórych to ten sam Bóg, którego zamykasz w czterech ścianach świątyń o jakiejkolwiek nazwie.. w coś wierzyć musisz.. inaczej nie miałbyś sił napisac choć jednego zdania.. pozdrawiam