Opis zdjęcia
Odeszłaś.. wiem.. piąty miesiąc idzie/ Pośród zatrutego świata i ludzkich potoków/ Tkwi ma dusza jako i serce zbolałe/ I łzą oczy tęskne twojego widoku/ Rozłączeni na zawsze - lecz serce pamięta../ Gdyśmy po kośnych hamrach radośnie gelaufen / Pomiędzy nami lata biały gołąb smutku/ Już uczucie stężałe w rozpaczy odmętach/ Odeszłaś.. na nic prośby.. dusza się nie zgoi/ Choć nieraz jam ci kapciem/ Z końskiego filcu w bebech przypierdolił/ Teraz Dies Irae zanieść ku niebiosom mogę/ Jedynie.. wiem, próżne wołanie/ Bo odeszłaś lecz obraz przeszly/ So red the rose w duszy się ostanie/ Na każdym miejscu i o każdej dobie/ Gdziem za tobą płakał, gdziem się z tobą bawił/ Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie/ Ni rosołu na zwłoku twym lubym nie spiję/ Bom w tobie cząstke moich życiodajnych soków/ I przez to cząstkę mej duszy zostawił...
So Red The Rose to już na pewno nikt nie słucha
/kośćmi rzuconemi,/ koloru pozbawionemi/ jęku ropiejącej duszy/ nie zagłuszysz/
lubię ten Bogato Ilustrowany Przychodek Poezji ;)
weź tej te kręgosłupy, bring on the nubiles
he he he
spodobało Ci się widzę:]
...
pachnie wiosną z tego obrazka !!
Liryczny kawałek kości na zdjęciu. Wers "Ni rosołu na zwłoku twym lubym nie spiję" mocny jest.