...

Piękne. Zdjęcie i kobieta. Ja mógłbym patrzeć na nia tak godzinami :). Pzdr.

Sonet IX Długom dobierał, do czego porównać Tych dwoje oczu, które mrok mój złocą; Ale niczego wokół nie śmiem uznać Za porównanie z ich cudowną mocą; Ni blasku słońca, bo one lśnią nocą; Ani księżyca, bo z nieba nie schodzą; Ni gwiazd, bo od nich czyściej mi migocą; Ani też ognia, bo niekiedy chłodzą; Ni błyskawicy, bo ich blask jest trwały; Ni diamentu, bo są zbyt wrażliwe; Ani kryształu, bo są jak ze skały; Ani szkła przecież, bo to obraźliwe- Więc są podobne do Stwórcy samego, Który przenika światłem do wszystkiego. -Edmund Spencer

co za subtelność i ciepło.. zawsze miło u was :)

Dolna część zdjęcia żyje własnym życiem ;)

piękna modelka. ciut zmieniłabym kadrowanie, cos na dole się dzieje nieteges, może przyciąć dół tuż poniżej kosmyków włosów?

Lubie to

Zjechałbym z dołem, by zlikwidować brak poduszki (?) - ów brak wprowadza trochę chaosu do linii rąk. Klimat - głównie poprzez rewelacyjną modelkę świetny.

ale mile:)

To fotografia rąk a nie twarzy.

"o jedną rękę za daleko"

Z pewną doza melancholii:) Podoba mi sie!! Trochę psuje kadr reka z pioerwszego planu

zdjecie typu ladna buzia

Byłoby całkiem zacne, gdyby nie prawa ręka, wiem, ,że chodziło u tego typu ułożenie rąk, jednak wysuwa się ona na pierwszy plan i przeszkadza..

śliczna dziewczyna. ładny kadr. pozdrawiam

cóż za uśmiech