"...Stając zapatrzeni w obłoki i w niebo Zapatrzeni w tańcu, zapatrzeni w siebie Wciąż niepewni siebie, siebie niewiadomi Pytać wciąż będziemy, pytać po kryjomu Kto pierwszy szedł przed siebie?..." Może to nie jest taniec... chociaż jakby się przyjrzeć falom, to zobaczymy te wspanialy ruch jak towarzyszy najpiekniejszym tańcom... ale jest to zdecydowanie zapatrzenie... zapatrzenie w siebie.

A mnie najbardziej podoba się strona "reporterska" tego zdjęcia. Okoliczności bardzo fajne, ale kontrast między tą starszą panią z kulą, a morzem bardzo mi się podoba i działa na wyobrażnię.

Oko ma dużą możliwość korygowania wpadającego światła, wynikającą z tego, że nie patrzy na wszystko, tylko w określone miejsce. Stąd (z reguły) możemy widzieć detale postaci na pierwszym planie, albo szczegóły na niebie. Zdjęcie niestety oglądane jest „na raz” ze względu na wielkość i stąd słuszna uwaga Burton3'a :)...

Gatunek pamiątkowy jest bardzo ważny i myslę, że za nic ma sobie parametry techniczne, większość jak nie wszystkie moje zdjęcia robię sobie na pamiątkę czegoś... a poza tym ma w sobie to Coś, co sprawia, że się gapię i smieję do monitora... cieplutko pozdrawiam:)

b.ladnie

ładne niebo.

Troszke jak na moje oko ta góra przepalona, to są trudne zwłaszcza dla cyfry ujęcia o tak szerokim zakresie tonalnym i bez mocnej szarej połówki cięzko się obejść, ale kadr bardzo fajny. Pozdrawiam

Ładnie jest :)

bdb!