Opis zdjęcia
W odległej kosmicznej epoce, w jednym z zakątków naszej Galaktyki rozbłysła nowa gwiazda, którą po 5 miliardach lat mieszkańcy pewnej błękitnej planety będą nazywać Słońcem. Ową młodą gwiazdę otaczał olbrzymi dysk pyłu i gazu z którego narodziło się osiem wielkich planet, ich księżyce, cała masa asteroidów i komet. Dzisiaj, gdy opuścimy nasze industrialne, mocno skażone sztucznym światłem środowisko i znajdziemy się pod ciemnym niebem w krystalicznie czystym powietrzu, możemy zaobserwować pozostałości tego dysku. Pyłowy dysk, który w przestrzeni kosmicznej oświetlają promienie Słońca zwany jest \"światłem zodiakalnym\", ponieważ znajduje się w pasie gwiazdozbiorów zodiaku, czyli płaszczyźnie w której wędrują planety. Subtelną poświatę, echo odległej epoki tworzenia planet najlepiej obserwować wiosną na wieczornym niebie, lub jesienią na porannym, kiedy wznosi się wysoko nad horyzontem,(na zdjęciu od LD w kierunku PG). Jasny obiekt to planeta Wenus, a po prawej konstelacja Oriona, tak dla orientacji i skali zjawiska. Parametry:2009.09.02.04:02CWE.N16-85,(16mm,f3.5)+N.D300.ISO3200,exp.103sek.Przełęcz Szklarska w Baskidzie Niskim. Lepiej FS i ciemny pokój.