NЮ № 194
___________________________________________________________
Fotograf w potrzasku .
___________________________________________________________
Na południu + 19 , w ciągu dnia temperatura będzie wzrastać .
___________________________________________________________
Górny Śląsk piąta 01 .
___________________________________________________________
Miejski ekosystem .
___________________________________________________________
Słońce na miedzy .
___________________________________________________________
Czy ten Pan i Pani ?
___________________________________________________________
12th street of Katowice
___________________________________________________________
Lomo - z koloru powstałaś i w kolor się obrócisz .
___________________________________________________________
Pół szklanki samogonu .
___________________________________________________________
50°20′54″N
18°54′56″E
___________________________________________________________
Stany ruchu i stagnacji .
___________________________________________________________
Memento dla miejskości .
___________________________________________________________
Stypa mistrza i domknięte przypadki .
___________________________________________________________
Tyndyryndy i te duże i te małe .
___________________________________________________________
Na Bambetlu .
___________________________________________________________
Przystań Abelarda - tu krzyżują się drogi czasu i przestrzeni .
___________________________________________________________
Na tropie Banksy\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\'ego .
___________________________________________________________
Foto Foch
___________________________________________________________
Na krakowską nutę .
___________________________________________________________
W Paryżu najlepsze kasztany są na placu Pigalle .
___________________________________________________________
Ostry dyżur - fotografuje Ginter Garbaciok z Chropaczowa .
___________________________________________________________
Napędza mnie słońce i wiatr . Papierosy i kawa ze śmietanką też .
. . . ' Niechaj wszelki duch sprawczej mocy światła będzie po wiek wieków wychwalany ' /Archeo/
— 18.08.2013, 21:13:42
Prawdziwy naukowiec bada fakty i wyciąga wnioski. Gdybyśmy tylko dopasowywali nasze wnioski do narzuconej nam ideologii, nauka stałaby w miejscu. Kiedy jednak rzetelnie badamy fakty, odkrywamy obiektywną Prawd
— 4.08.2013, 21:33:36
tego świata co dzisiaj jest zrozumieć się nie da . . . . . .
/Japycz/
— 30.07.2013, 00:16:54
proponuję taką kolejność:
skończ gimnazjum, dużo dużo czytaj, dużo dużo oglądaj, kup aparat, przeczytaj instrukcję, rób bardzo dużo zdjęć; jak nauczysz sie krytycznie patrzeć na swoje zdjęcia zacznij publikować, może wtedy będziesz potrafił(a) rozróżnić modela od modelki, inscenizację od złapanej chwili a doświadczenie pozwoli Ci zrozumieć że jak się wisi na drzewie mięśnie są ponapinane :-)
Moim wiernym hejterom
Kim jest „hejter”? To ktoś, kto bezinteresownie nie lubi drugiego człowieka i spieszy tę informację zamieścić – często w niewybredny sposób – w internecie. Hejter rzadko zdradza powody swojej niechęci. Nie lubi i już. Swoją niechęć traktuje jako dowiedzioną i uzasadnioną już tylko przez sam fakt, że ją okazuje, więc jakiekolwiek wyjaśnienia traktuje jako zbędne. Na tej samej zasadzie nie widzi powodu głębszego poznania obiektu swojego hejtu – i to nie dlatego, że jest to najprostsza droga do skompromitowania się, lecz że wskutek osobliwej inwersji inwektywy hejtera stanowią retroaktywne uzasadnienie hejtu: hejtuję, więc tym samym racja dla której to robię, jest dowiedziona. Odtąd już można bezkarnie i czystym sumieniem czynić bezinteresownie zło bliźniemu swemu. Krąg wyobrażeń w obrębie których egzystuje hejter, domyka się.
Mówiąc inaczej, hejt nie potrzebuje uzasadnienia. Niesie się z wiatrem po łączach internetowych i przez zakurzone moduły wi-fi dociera do komputera, a stamtąd do umysłów internautów, wcześniej skutecznie zmiękczonych medialną propagandą. Hejt bierze się z osłabienia systemu immunologicznego umysłu, zniszczonego wirusowo się rozprzestrzeniającymi śmieciowymi informacjami, uszkadzającymi zdrową tkankę krytycyzmu. Po przełamaniu owego kognitywistycznego firewalla spustoszony umysł zmusi do uległości nie tylko tęgo zastrzyknięta w podświadomość manipulacja, ale wręcz najlżejsza sugestia. Wystarczy impuls i hejter jest w swoim żywiole i zarazem – paradoksalnie – w nieswojej skórze. Miły skądinąd człowiek zamienia się w demona.
Kim jest obiekt hejtu? Nikim. W każdym razie nikim dla hejtera i to bynajmniej nie dlatego, że hejter lekce sobie waży obiekt swojego hejtu, uchowaj Boże! Hejter go czci, poważa i szanuje, bo bez niego jego internetowa aktywność nie miałaby najmniejszego sensu. A w każdym razie byłaby pozbawiona "smaku", a więc tej osobliwej "substancji", dzięki której hejter z największą przyjemnością myśli o włączeniu komputera i zerknięciu na ulubione forum. Hejter każdego dnia myślą i inwektywą, każdym swoim postem dziękuje internetowym bóstwom za istnienie obiektu hejtu. Jego istnienie (nawiasem mówiąc) też ma w sobie coś boskiego, bo Ten, Którego Hejtują po prostu Jest. Sobą. I robi swoje. To wystarczy.
Kim dla obiektu hejtu jest hejter? Kimś. Tu się ujawnia radykalna, aksjologiczno-epistemologiczna asymetria pomiędzy hejterem, a obiektem hejtu. O ile hejter nie troszczy się o to, by sobie zadać trud analizy czy jego hejt jest sensownie uwarunkowany i kogo tak naprawdę hejtuje, to obiekt hejtu ma zwykle wystarczająco dużo subtelności, żeby w często prymitywnych wypowiedziach hejtera dostrzec drugie dno. Niekiedy tego drugiego co prawda nie ma i jest – po prostu – dno, ale obiekt hejtu i tak dopuszcza, że po drugiej stronie jest ktoś, kto coś mówi po coś. To go odróżnia od hejtera, który dla swojego hejtu nie szuka racji, bo hejt jest racją sam dla siebie. Obiekt hejtu szuka owej racji, co czasami skutkuje wpadnięciem w typową dla subtelnych istot pułapkę polegającą na nabraniu przekonania, że za hejterem nie tylko stoją jakieś racje, ale – że w tych racjach jest też jakaś głębia. Zwykle jej nie ma. Hejter to internetowa, uproszczona i w jakiś sposób strywializowana odmiana wroga. Hejter to „darmowa” wersja wroga. Nie trzeba na niego zapracować. Sam przyjdzie.
O ile posiadanie wroga przynosi zaszczyt, to posiadanie hejtera w każdym subtelnym duchu może budzić jedynie zażenowanie. Jest bowiem coś upokarzającego w byciu atakowanym przez karykaturę wroga; przez kogoś, kto atakuje nas nie z nienawiści, ale że znajduje w tym upodobanie. Można upaść niżej, niż znaleźć się w sytuacji, gdy atakuje nas ktoś bo to… lubi? Marzyłby się wróg z prawdziwego zdarzenia, który całą swoją życiową energię kierunkowałby przeciwko naszej osobie, który nie mógłby spać po nocach przemyśliwując strategie zaszkodzenia nam, który myślałby o nas częściej i intensywniej, niż najczulsza kochanka. Tymczasem hejter, „wróg niedzielny”, czyni to wtedy, kiedy mu przyjdzie na to ochota lub kiedy przypadkowo zobaczy nas w internecie. Sami sobie zaczynamy wreszcie współczuć, że już nas nie stać na to, by nas porządnie nienawidzono i że ten, który naprzykrza się jak mucha w leniwe letnie popołudnie, czyni to – z nudów! A jednak niemal każda wyrazista postać w internecie wcześniej czy później dorobi się grupki wiernych hejterów szukających rozrywki w wypatrywaniu potknięć obiektu swojego hejtu.
Asymetria pomiędzy hejterem i obiektem jego hejtu ma także charakter dialogiczny. Obiekt hejtu niekiedy nawet umie tę asymetrię dostrzec i obrócić przeciwko hejterowi. Fakt, że obaj są dla siebie niewidoczni i oddzieleni relatywnie sporym dystansem fizycznym, czyni dialog pomiędzy nimi w pewien sposób niekonieczny. Jest to sytuacja potencjalnie komfortowa, w przeciwieństwie do mającego „konieczny” charakter „dialogu”, jaki jesteśmy zmuszeni podjąć na przykład z oprychem spotkanym ciemną nocą na pustej ulicy. Mówiąc kolokwialnie, nasz komfort polega na tym, że hejter nie da nam bezpośrednio, to znaczy fizycznie, w ryja. A jeżeli wykażemy nieco inteligencji, nie da również w sposób pośredni. Trzeba tylko umieć omijać pułapki prowokacji.
Hejter lubi sprowokować dyskusję jedynie po to, by się z niej po chwili z niesmakiem wycofać, pozostawiając obiekt hejtu z głupią miną i palcem na klawiaturze. Prowokacja jest dla hejtera o tyle łatwa, że kultura osobista, a często także względy obiektywne, nie pozwalają obiektowi hejtu puścić mimo oczu wypowiedzi hejtera. Stąd jego rozterki i konieczność podejmowania trudnych decyzji: zignorować drania pozwalając, żeby nienawiść niosła się po zakurzonych łączach internetu, czy dać się wciągnąć w jego pułapkę po cichu licząc, że w międzyczasie uda się znaleźć sposób na wybrnięcie z niej. Tak czy owak, w obu przypadkach pozostaje niemiłe uczucie, że się wbrew sobie zrobiło coś wprawdzie koniecznego, ale jednocześnie niskiego. Tak czy owak, hejter zawsze będzie triumfował. Nawet, jeżeli jego zwycięstwo będzie wyobrażone. Jak już wiemy, porusza się on w zamkniętym kole wyobrażeń i to właśnie one – wyobrażenia – zaspokajają go tak, jakby naprawdę dał komuś w ryja.
Na hejtera jest tylko jeden sposób: wyłączyć internet. Szkoda, że dla większości internautów jest on niedostępny!
/ implicite /
Tak mówi Pan:
Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa. Nie sprzeciwiaj się mu w niczym, gdyż nie przebaczy waszych przewinień, bo imię moje jest w nim. Jeśli będziesz wiernie słuchał jego głosu i wykonywał to wszystko, co ci polecam, będę nieprzyjacielem twoich nieprzyjaciół i będę odnosił się wrogo do odnoszących się tak do ciebie
■ IV - zjawisko na którym nikt się nie zna , ale na temat którego każdy ma swoje własne zdanie . Twórca nurtu życia < idę własną drogą > . Specjalista w irytowaniu Artystóf . Dzięki swojemu usposobieniu akceptowany . Jako byle jaki naciskacz spustu migawki próbuje udowodnić , że robienie zdjęć nie polega tylko na piciu piwa i gadaniu o niczym
[kasuj]
. . . ' Niechaj wszelki duch sprawczej mocy światła będzie po wiek wieków wychwalany ' /Archeo/
— 18.08.2013, 21:13:42
Prawdziwy naukowiec bada fakty i wyciąga wnioski. Gdybyśmy tylko dopasowywali nasze wnioski do narzuconej nam ideologii, nauka stałaby w miejscu. Kiedy jednak rzetelnie badamy fakty, odkrywamy obiektywną Prawd
— 4.08.2013, 21:33:36
tego świata co dzisiaj jest zrozumieć się nie da . . . . . . /Japycz/
— 30.07.2013, 00:16:54
proponuję taką kolejność: skończ gimnazjum, dużo dużo czytaj, dużo dużo oglądaj, kup aparat, przeczytaj instrukcję, rób bardzo dużo zdjęć; jak nauczysz sie krytycznie patrzeć na swoje zdjęcia zacznij publikować, może wtedy będziesz potrafił(a) rozróżnić modela od modelki, inscenizację od złapanej chwili a doświadczenie pozwoli Ci zrozumieć że jak się wisi na drzewie mięśnie są ponapinane :-)
— 20.07.2013, 13:57:26
http://www.youtube.com/watch?v=xNKUQpRQHEg&feature=youtube_gdata
— 13.07.2013, 23:04:54
Kiedy ranne wstają zorze Tobie ziemia, Tobie morze, Tobie śpiewa żywioł wszelki: Bądź pochwalon, Boże wielki!
— 7.07.2013, 23:20:40
http://www.photoforum.ru/my/index.php
— 6.07.2013, 02:06:36
http://www.pupileo.pl/showthread.php?t=12631&page=8
— 2.07.2013, 23:34:16
w Pasymiu nie ma chóru
— 2.07.2013, 10:45:57
http://galeria.digitalcamerapolska.pl/irass_makro_fotografie
— 24.06.2013, 08:15:35
http://www.ipernity.com/home/332679
— 23.06.2013, 00:06:29
http://we-are-holga.tumblr.com/
— 21.06.2013, 01:50:11
http://we-are-holga.tumblr.com/
— 12.06.2013, 01:41:29
http://www.sharpei-bonomiella.pl/
— 11.06.2013, 01:35:42
http://appunti.saverioserravezza.it/about/
— 8.06.2013, 21:23:07
http://www.photoarts.com/journal/ziegler/new/newindex.html
— 8.06.2013, 02:49:22
http://www.photofineart.net/
— 8.06.2013, 02:09:26
Moim wiernym hejterom Kim jest „hejter”? To ktoś, kto bezinteresownie nie lubi drugiego człowieka i spieszy tę informację zamieścić – często w niewybredny sposób – w internecie. Hejter rzadko zdradza powody swojej niechęci. Nie lubi i już. Swoją niechęć traktuje jako dowiedzioną i uzasadnioną już tylko przez sam fakt, że ją okazuje, więc jakiekolwiek wyjaśnienia traktuje jako zbędne. Na tej samej zasadzie nie widzi powodu głębszego poznania obiektu swojego hejtu – i to nie dlatego, że jest to najprostsza droga do skompromitowania się, lecz że wskutek osobliwej inwersji inwektywy hejtera stanowią retroaktywne uzasadnienie hejtu: hejtuję, więc tym samym racja dla której to robię, jest dowiedziona. Odtąd już można bezkarnie i czystym sumieniem czynić bezinteresownie zło bliźniemu swemu. Krąg wyobrażeń w obrębie których egzystuje hejter, domyka się. Mówiąc inaczej, hejt nie potrzebuje uzasadnienia. Niesie się z wiatrem po łączach internetowych i przez zakurzone moduły wi-fi dociera do komputera, a stamtąd do umysłów internautów, wcześniej skutecznie zmiękczonych medialną propagandą. Hejt bierze się z osłabienia systemu immunologicznego umysłu, zniszczonego wirusowo się rozprzestrzeniającymi śmieciowymi informacjami, uszkadzającymi zdrową tkankę krytycyzmu. Po przełamaniu owego kognitywistycznego firewalla spustoszony umysł zmusi do uległości nie tylko tęgo zastrzyknięta w podświadomość manipulacja, ale wręcz najlżejsza sugestia. Wystarczy impuls i hejter jest w swoim żywiole i zarazem – paradoksalnie – w nieswojej skórze. Miły skądinąd człowiek zamienia się w demona. Kim jest obiekt hejtu? Nikim. W każdym razie nikim dla hejtera i to bynajmniej nie dlatego, że hejter lekce sobie waży obiekt swojego hejtu, uchowaj Boże! Hejter go czci, poważa i szanuje, bo bez niego jego internetowa aktywność nie miałaby najmniejszego sensu. A w każdym razie byłaby pozbawiona "smaku", a więc tej osobliwej "substancji", dzięki której hejter z największą przyjemnością myśli o włączeniu komputera i zerknięciu na ulubione forum. Hejter każdego dnia myślą i inwektywą, każdym swoim postem dziękuje internetowym bóstwom za istnienie obiektu hejtu. Jego istnienie (nawiasem mówiąc) też ma w sobie coś boskiego, bo Ten, Którego Hejtują po prostu Jest. Sobą. I robi swoje. To wystarczy. Kim dla obiektu hejtu jest hejter? Kimś. Tu się ujawnia radykalna, aksjologiczno-epistemologiczna asymetria pomiędzy hejterem, a obiektem hejtu. O ile hejter nie troszczy się o to, by sobie zadać trud analizy czy jego hejt jest sensownie uwarunkowany i kogo tak naprawdę hejtuje, to obiekt hejtu ma zwykle wystarczająco dużo subtelności, żeby w często prymitywnych wypowiedziach hejtera dostrzec drugie dno. Niekiedy tego drugiego co prawda nie ma i jest – po prostu – dno, ale obiekt hejtu i tak dopuszcza, że po drugiej stronie jest ktoś, kto coś mówi po coś. To go odróżnia od hejtera, który dla swojego hejtu nie szuka racji, bo hejt jest racją sam dla siebie. Obiekt hejtu szuka owej racji, co czasami skutkuje wpadnięciem w typową dla subtelnych istot pułapkę polegającą na nabraniu przekonania, że za hejterem nie tylko stoją jakieś racje, ale – że w tych racjach jest też jakaś głębia. Zwykle jej nie ma. Hejter to internetowa, uproszczona i w jakiś sposób strywializowana odmiana wroga. Hejter to „darmowa” wersja wroga. Nie trzeba na niego zapracować. Sam przyjdzie. O ile posiadanie wroga przynosi zaszczyt, to posiadanie hejtera w każdym subtelnym duchu może budzić jedynie zażenowanie. Jest bowiem coś upokarzającego w byciu atakowanym przez karykaturę wroga; przez kogoś, kto atakuje nas nie z nienawiści, ale że znajduje w tym upodobanie. Można upaść niżej, niż znaleźć się w sytuacji, gdy atakuje nas ktoś bo to… lubi? Marzyłby się wróg z prawdziwego zdarzenia, który całą swoją życiową energię kierunkowałby przeciwko naszej osobie, który nie mógłby spać po nocach przemyśliwując strategie zaszkodzenia nam, który myślałby o nas częściej i intensywniej, niż najczulsza kochanka. Tymczasem hejter, „wróg niedzielny”, czyni to wtedy, kiedy mu przyjdzie na to ochota lub kiedy przypadkowo zobaczy nas w internecie. Sami sobie zaczynamy wreszcie współczuć, że już nas nie stać na to, by nas porządnie nienawidzono i że ten, który naprzykrza się jak mucha w leniwe letnie popołudnie, czyni to – z nudów! A jednak niemal każda wyrazista postać w internecie wcześniej czy później dorobi się grupki wiernych hejterów szukających rozrywki w wypatrywaniu potknięć obiektu swojego hejtu. Asymetria pomiędzy hejterem i obiektem jego hejtu ma także charakter dialogiczny. Obiekt hejtu niekiedy nawet umie tę asymetrię dostrzec i obrócić przeciwko hejterowi. Fakt, że obaj są dla siebie niewidoczni i oddzieleni relatywnie sporym dystansem fizycznym, czyni dialog pomiędzy nimi w pewien sposób niekonieczny. Jest to sytuacja potencjalnie komfortowa, w przeciwieństwie do mającego „konieczny” charakter „dialogu”, jaki jesteśmy zmuszeni podjąć na przykład z oprychem spotkanym ciemną nocą na pustej ulicy. Mówiąc kolokwialnie, nasz komfort polega na tym, że hejter nie da nam bezpośrednio, to znaczy fizycznie, w ryja. A jeżeli wykażemy nieco inteligencji, nie da również w sposób pośredni. Trzeba tylko umieć omijać pułapki prowokacji. Hejter lubi sprowokować dyskusję jedynie po to, by się z niej po chwili z niesmakiem wycofać, pozostawiając obiekt hejtu z głupią miną i palcem na klawiaturze. Prowokacja jest dla hejtera o tyle łatwa, że kultura osobista, a często także względy obiektywne, nie pozwalają obiektowi hejtu puścić mimo oczu wypowiedzi hejtera. Stąd jego rozterki i konieczność podejmowania trudnych decyzji: zignorować drania pozwalając, żeby nienawiść niosła się po zakurzonych łączach internetu, czy dać się wciągnąć w jego pułapkę po cichu licząc, że w międzyczasie uda się znaleźć sposób na wybrnięcie z niej. Tak czy owak, w obu przypadkach pozostaje niemiłe uczucie, że się wbrew sobie zrobiło coś wprawdzie koniecznego, ale jednocześnie niskiego. Tak czy owak, hejter zawsze będzie triumfował. Nawet, jeżeli jego zwycięstwo będzie wyobrażone. Jak już wiemy, porusza się on w zamkniętym kole wyobrażeń i to właśnie one – wyobrażenia – zaspokajają go tak, jakby naprawdę dał komuś w ryja. Na hejtera jest tylko jeden sposób: wyłączyć internet. Szkoda, że dla większości internautów jest on niedostępny! / implicite /
— 5.06.2013, 20:13:50
http://www.agencevu.com/photographers/photographer.php?id=1
— 1.06.2013, 01:36:19
Tak mówi Pan: Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa. Nie sprzeciwiaj się mu w niczym, gdyż nie przebaczy waszych przewinień, bo imię moje jest w nim. Jeśli będziesz wiernie słuchał jego głosu i wykonywał to wszystko, co ci polecam, będę nieprzyjacielem twoich nieprzyjaciół i będę odnosił się wrogo do odnoszących się tak do ciebie
— 31.05.2013, 03:37:19
http://fakty.interia.pl/galerie/kraj/manifestacja-bezdomnych-i-bezrobotnych-zdjecie,iId,1117685,iAId,80530
— 2.05.2013, 10:02:28
http://fakty.interia.pl/galerie/kraj/manifestacja-bezdomnych-i-bezrobotnych-zdjecie,iId,1117685,iAId,80530
— 2.05.2013, 10:01:58
http://www.christiania.pl/
— 28.04.2013, 14:28:51
!!!!!!!!!
— 13.04.2013, 01:35:49
[...]Zamiast godzinami siedzieć na forach fotograficznych, wyjdź na zewnątrz i fotografuj[...] Eric Kim," 100 wskazówek fotografa"
— 6.04.2013, 16:29:31
http://www.edk.org.pl/edk/idea.html
— 30.03.2013, 01:41:24
12th street of Katowice
— 15.03.2013, 01:38:53
http://fakty.interia.pl/slideshow/galerie,iId,1082283,iAId,76930,iSort,5#1082285
— 14.03.2013, 00:30:42
http://fakty.interia.pl/slideshow/galerie,iId,1082283,iAId,76930,iSort,5#1082285
— 14.03.2013, 00:30:14
■ IV - zjawisko na którym nikt się nie zna , ale na temat którego każdy ma swoje własne zdanie . Twórca nurtu życia < idę własną drogą > . Specjalista w irytowaniu Artystóf . Dzięki swojemu usposobieniu akceptowany . Jako byle jaki naciskacz spustu migawki próbuje udowodnić , że robienie zdjęć nie polega tylko na piciu piwa i gadaniu o niczym [kasuj]
— 16.02.2013, 19:30:15