Retrospektywa fotografii Krystyny Łyczywek

Z okazji 60-lecia  pracy twórczej artystki Krystyny Łyczywek OW ZPAF zaprezentuje w Starej Galerii ZPAF (Plac Zamkowy 8, Warszawa) przekrojową wystawę jej twórczości.

W ubiegłym roku Krystyna Łyczywek obchodziła 60-lecie pracy twórczej. Jest to autorka niezwykle zasłużona dla polskiej fotografii, szczególnie w dziedzinie jej popularyzacji i organizacji życia artystycznego. Trudno jednoznacznie określić charakter bogatej twórczości Krystyny Łyczywek. Jej fotografia jest najbliższa reportażowi humanistycznemu, choć w jej dorobku ważne miejsce zajmują także zdjęcia miejskiego pejzażu.

Pierwsze fotografie artystki przedstawiały najbliższych, były to przede wszystkim portrety jej dzieci. Zaraz potem pojawiły się zdjęcia zniszczonego Szczecina, w którym po wojnie zamieszkała. Prace o  romantycznym, nastrojowym charakterze, bliskie są tendencji piktorialnej, choć ich walor dokumentacyjny i historyczny jest nie do przecenienia. Większość fotografii Krystyny Łyczywek ma związek z jej licznymi podróżami. Na początku lat 60. realizuje pierwszy zbiór dokumentalnych fotografii z Paryża (1961), chyba najbardziej symboliczny  i istotny. Pod koniec dekady powstają zdjęcia bardziej eksperymentalne, jak „graficzny” cykl „Eforia Nord” (1969). W latach 70. realizuje ekspresyjną serię dłoni („Chochłów”, 1972), prace o podobnej poetyce przedstawiające artystów ludowych oraz serię zdjęć formalnie bliskich nowej rzeczowości (Świnoujście, 1980).

Od końca lat 70., przez całą kolejną dekadę powstają najbardziej zaangażowane społecznie zdjęcia autorki: prace przedstawiające niepełnosprawnych oraz młodych ludzi na ulicach (Paryża, Kolonii). Przez cały czas fotografuje dzieci. Najwięcej prac o tej tematyce i najciekawszych powstaje w latach 50, 60.i 70.

W latach 80. powstaje fotograficzny eksperyment o charakterze „instalacji”: zdjęcia ulic Wrocławia wykonane zza szyby samochodu, przygotowane do eksponowania na podłodze galerii. W tym czasie często prezentuje serie swoich fotografii w postaci diaporam, której to techniki była  propagatorką (książka „Diaporama”, 1989).

Od lat 90. do dziś Krystyna Łyczywek pracuje nad serią „odbić” – barwnych zdjęć architektury Szczecina i Paryża wykonywanych poprzez refleksy na szybach i w wodzie.

Obecna wystawa Krystyny Łyczywek nie ma charakteru pełnej retrospektywy, jednak jest próbą, by z bogatego i wielowątkowego dorobku autorki zaprezentować najbardziej istotne punkty. Jest to tym trudniejsze, że do tej pory Krystyna Łyczywek sama przygotowywała swoje wystawy i publikacje, opatrując je odautorskim komentarzem. Nieliczne teksty innych autorów, które zostały opublikowane,  dotykają zaledwie niektórych zagadnień jej twórczości, brak jest naukowych, krytycznych opracowań.

Wystawa w Starej Galerii ZPAF akcentuje dwa najważniejsze wątki twórczości Krystyny Łyczywek: studium człowieka oraz przedstawienia miasta, widzianego jako społeczno - architektoniczny organizm. Taki sposób ujęcia pozwala również wydobyć dwie perspektywy, którymi posługuje się autorka – bliską studium oraz panoramie, szerszej, choć często szkicowej, narracji.

Wernisaż: poniedziałek, 22 listopada,  godz.18.00

Wystawa czynna 11 grudnia 2010 r.

Kurator wystawy: Magdalena Wicherkiewicz