Vegetation w Krakowie
26.02.2009, 12:41:26
W krakowskiej galerii Foto-Medium-Art w Krakowie zostanie otwarta wystawa Andrzeja Lachowicza. Ekspozycja, prezentująca prace współczesne jak również realizacje z lat 80. XX w., została opatrzona tytułem Vegetation.
Andrzej Lachowicz jest jednym z najważniejszych przedstawicieli polskiej neoawangardy. Wyrastająca z konceptualnej refleksji twórczość artysty reprezentuje tendencję racjonalistyczną i intelektualną. Twórca wypowiada się poprzez fotografię, film, wideo, malarstwo, grafikę, rysunek. Ważny obszar jego działalności stanowią teksty teoretyczne, m.in. Poziomy energetyczne sztuki (1978), Zwątpienie i nadzieja (1986).
Artysta był współtwórcą powstałej w 1970 r. grupy i galerii Permafo, do której należeli m.in. Zbigniew Dłubak, Natalia LL i Antoni Dzieduszycki. Formacja stanowiła w tamtym czasie jeden z najważniejszych ośrodków sztuki konceptualnej w Polsce. W latach 1978 – 1995 organizował Triennale Rysunku we Wrocławiu.
Od lat 60. Lachowicz koncentrował się na badaniu wizualnego języka fotografii. W 1964 r. rozpoczął cykl Cienie, który kontynuuje do dzisiaj. Z kolei prace z serii Topologie rozpoczął w 1966 r. i kontynuował do końca lat 80., kiedy realizacje przybrały charakter autocytatu. Z końca lat 60. pochodzą również prace z cyklu Transplantacje (od 1968), przedstawiające wielokrotnie naświetlony wizerunek splecionych dłoni.
Od początku lat 70. Lachowicz rozwijał teorię Sztuki permanentnej, w której zaakcentowane były aspekty „niekończenia się”. Wizualizacją tych idei była m.in. realizacja zatytułowana Perswazja wizualna i mentalna (1972), która została nagrodzona na Międzynarodowym Biennale Grafiki w Lublanie. Z 1975 r. pochodzą Znaki izomorficzne, w których artysta poddaje obserwacji i analizie własny cień. W latach 80. rozpatrywał pojęcie upadku, wpisując je w szeroki kontekst filozoficzny i antropologiczny. Dekadę później artysta wprowadził do swoich realizacji czarno-białe zdjęcia rodzinne. W ostatnich latach powstała, podejmująca wątki egzystencjalne, seria martwych natur.
Andrzej Lachowicz (ur. w 1939 r.) w latach 1957 - 1961 studiował w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, a następnie w okresie od 1961 do 1965 r. w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Obecnie pracuje i mieszka we Wrocławiu. Jego dorobek artystyczny był prezentowany na licznych wystawach, m.in. Permart, Wrocław, 1971; Polska fotografia intermedialna lat 80., Poznań, 1988; Wokół dekady. Fotografia polska lat 90-tych,Wrocław, 2002. Prace artysty znajdują się w wielu zbiorach muzealnych i kolekcjach prywatnych, m.in. w Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Dolnośląskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych
Vegetation – Andrzej Lachowicz
Wystawa czynna: 21.03.2009
Galeria Foto-Medium-Art., ul. Karmelicka 28/12, Kraków
Andrzej Lachowicz jest jednym z najważniejszych przedstawicieli polskiej neoawangardy. Wyrastająca z konceptualnej refleksji twórczość artysty reprezentuje tendencję racjonalistyczną i intelektualną. Twórca wypowiada się poprzez fotografię, film, wideo, malarstwo, grafikę, rysunek. Ważny obszar jego działalności stanowią teksty teoretyczne, m.in. Poziomy energetyczne sztuki (1978), Zwątpienie i nadzieja (1986).
Artysta był współtwórcą powstałej w 1970 r. grupy i galerii Permafo, do której należeli m.in. Zbigniew Dłubak, Natalia LL i Antoni Dzieduszycki. Formacja stanowiła w tamtym czasie jeden z najważniejszych ośrodków sztuki konceptualnej w Polsce. W latach 1978 – 1995 organizował Triennale Rysunku we Wrocławiu.
Od lat 60. Lachowicz koncentrował się na badaniu wizualnego języka fotografii. W 1964 r. rozpoczął cykl Cienie, który kontynuuje do dzisiaj. Z kolei prace z serii Topologie rozpoczął w 1966 r. i kontynuował do końca lat 80., kiedy realizacje przybrały charakter autocytatu. Z końca lat 60. pochodzą również prace z cyklu Transplantacje (od 1968), przedstawiające wielokrotnie naświetlony wizerunek splecionych dłoni.
Od początku lat 70. Lachowicz rozwijał teorię Sztuki permanentnej, w której zaakcentowane były aspekty „niekończenia się”. Wizualizacją tych idei była m.in. realizacja zatytułowana Perswazja wizualna i mentalna (1972), która została nagrodzona na Międzynarodowym Biennale Grafiki w Lublanie. Z 1975 r. pochodzą Znaki izomorficzne, w których artysta poddaje obserwacji i analizie własny cień. W latach 80. rozpatrywał pojęcie upadku, wpisując je w szeroki kontekst filozoficzny i antropologiczny. Dekadę później artysta wprowadził do swoich realizacji czarno-białe zdjęcia rodzinne. W ostatnich latach powstała, podejmująca wątki egzystencjalne, seria martwych natur.
Andrzej Lachowicz (ur. w 1939 r.) w latach 1957 - 1961 studiował w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, a następnie w okresie od 1961 do 1965 r. w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Obecnie pracuje i mieszka we Wrocławiu. Jego dorobek artystyczny był prezentowany na licznych wystawach, m.in. Permart, Wrocław, 1971; Polska fotografia intermedialna lat 80., Poznań, 1988; Wokół dekady. Fotografia polska lat 90-tych,Wrocław, 2002. Prace artysty znajdują się w wielu zbiorach muzealnych i kolekcjach prywatnych, m.in. w Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Dolnośląskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych
Vegetation – Andrzej Lachowicz
Wystawa czynna: 21.03.2009
Galeria Foto-Medium-Art., ul. Karmelicka 28/12, Kraków
Brak komentarzy