Opis zdjęcia
Nie ma już prawie żadnych śladów niezliczonych kraterów, które musiały pokrywać powierzchnię naszej planety przez pierwsze kilkaset milionów lat jej istnienia, w czasie intensywnego bombardowania okruchami pozostałymi z procesu formowania się Układu Słonecznego. Natomiast na Księżycu pozbawionym procesów tektonicznych i atmosfery, raz utworzone kratery mogą istnieć bez większych zmian przez miliardy lat. Na powierzchni naszego naturalnego satelity znajduje się około pół miliona kraterów o średnicy powyżej 1 km. Na podstawie badań zagęszczenia kraterów na poszczególnych obszarach można określić wiek danej powierzchni. Srebrny Glob ma bardzo niskie albedo, odbija jedynie 7% padającego nań światła, ponieważ duża część jego powierzchni pokryta jest ciemnymi skałami bazaltowymi. Mimo to, nawet na tle dziennego nieba Księżyc wydaje się stosunkowo jasnym obiektem. Fotografia ta powstała w ciągu dnia jako produkt uboczny moich wielogodzinnych obserwacji Księżyca 1 maja 2009 roku, gdy Srebrny Glob znajdował się w fazie 7 dni po nowiu. Parametry: teleskop BAJ systemu Newtona 400/2000 + Nikon D700, exp. 1/320 sek, ISO 200, Obserwatorium w Niedźwiadach. Gdy światło słoneczne zderza się z cząsteczkami w atmosferze, to jego niebieska część jest odbijana w kierunku Ziemi, dzięki czemu widzimy niebo w kolorze niebieskim. Polecam na pełnym ekranie.
bardzo:)
cudne
super ujecie;) ciekawe jaki masz teleskop, pozdrawiam