Opis zdjęcia
Cerkiew drewniana pw. Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy wzniesiona w 1613 roku. Jest jedną z nielicznych czynnych świątyń greckokatolickich w Polsce, które szczęśliwie przetrwały niszczycielską wojnę i powojenne akcje deportacyjne. Cerkiew wielokrotnie poddawana była remontom i istotnym przekształceniom m.in. w 1733, 1858 i 1925 r. Cerkiew wyróżnia się oryginalną, bardzo harmonijną bryłą. Jest to budowla jednonawowa, czwórdzielna, wykonana całkowicie z drewna, o konstrukcji zrębowej. W podziale wewnętrznym wyróżnia się prezbiterium, nawę, babiniec i przedsionek. Prezbiterium, nawa i babiniec nakryte są kopułami na ośmiobocznych bębnach, a przedsionek dwuspadowym dachem. Babiniec ma trzy kondygnacje, zaś prezbiterium dwie. Boczne ściany drugiej kondygnacji babińca tworzą galeryjki arkadowe. Pod okapem dolnej kondygnacji znajdują się soboty. Drewniana dzwonnika z XVII wieku została przeniesiona w 1993 roku ze wsi Torki koło Medyki. Oryginalna dzwonnica zniszczona została podczas I wojny światowej. We wnętrzu zachowała się polichromia figuralno-ornamentalna z 1735 i 1772 roku ze szczególnie interesującym malowidłem Sąd Ostateczny na południowej ścianie nawy. Po latach zaniedbania wyposażenie jest niekompletne, ale zachował się odnowiony ostatnio ikonostas, zapewne z 1671 roku, w którym umieszczono cudowną ikonę Matki Boskiej. Na uwagę zasługuje również ikona świętego Mikołaja.
Czy babiniec, to ta część świątyni, w której stały kobiety? ;-)