Opis zdjęcia
Asnyk Adam * * * Pierwsze uczucia, to kwiaty wiosenne, / Co się własną upajają wonią: / Przed żywszym blaskiem jeszcze w cień się chronią / I wierzą jeszcze w swe trwanie niezmienne. / Po nich, ach! inne stubarwne, płomienne, / Znów zakwitają i za słońcem gonią: / Wiedzą, że zwiędną, więc czasu nie trwonią / I gaszą tylko pragnienia codzienne. / A później znowu wspomnień astry blade / Wschodzą samotne na schyłku jesieni, / I chcą trwać tylko i walczą z ulewą, / Widząc w około martwość i zagładę,/ A w końcu jeden cyprys się zzieleni, / Ponure, smutne rezygnacji drzewo./